ಬೆಳದಿಂಗಳ ರಾತ್ರಿಯಲಿ,
ಆ ಸುಂದರ ಕಡಲಂಚಿನಲಿ...
ನೀ ಸಾಗುವ ಹಾದಿಯ....
ಹೆಜ್ಜೆಗುರುತನರಸಿ ಹೊರಟಿರುವೆ ನಾನು....
ಆದರೆ ಅಲೆಗಳೆ ಅಣಕಿಸಿ ಹೇಳುತ್ತಿವೆ
ಅವಳೆಂದು ಸಿಗುವುದಿಲ್ಲ ನಿನಗಿನ್ನು...
ನನ್ನ ತುಟಿಗೆ
ನಿನ್ನ ತುಟಿಯ ಸೇರಿಸಿ
ಉಸಿರನು ಊದಿದೆ
ನಾ ಉಬ್ಬಿ ಉಬ್ಬಿ ದಪ್ಪನಾದೆ
ನನ್ನ ಬಾಯೊಳಗೆ ನಾಲ್ಕು ಕಾಳು ಹಾಕಿ
ಎಳೆದು ಸುತ್ತಿ ಗಂಟು ಹಾಕಿದೆ
ಗಂಟನು ತುರುಕಿ ಹೊಟ್ಟೆಯೊಳಗೆ ಸೇರಿಸಿ
ನುಲಿದು ರಬ್ಬರ್ ತುಂಡು ಕಟ್ಟಿದೆ
ಸೇಬು ಹಣ್ಣಿನಂತೆ ಕಾಣುವ ನನ್ನನು
ಜಾತ್ರೆಗೆ ಬಂದ ಹುಡುಗನೊಬ್ಬ ಕೊಂಡ
ನನ್ನ ಬಣ್ಣ ನೋಡಿ ಆಕಾರ ನೋಡಿ ಸಂತೋಸಗೊಂಡ
ರಬ್ಬರ್ ಹಿಡಿದುಕೊಂಡು ಎಳೆದು ಎಸೆದು
ಹೊಡೆದು ಬಡಿದು ಕೊನೆಗೆ ನನ್ನ ಜೀವ ತೆಗೆದ
ನೀ ಹೀಗೇಕೆ ನಾಚಿ ನಿಂತಿರುವೆ ಗೆಳತಿ,
ನೀ ನಾಚಿ ನಿಂತರೆ ನನ್ನ ಉಸಿರಿನಿಂದ
ನಿನ್ನ ಹೇಗೆ ಬನ್ನಿಸಲಿ.
ಬನ್ನಿಸಿದರು ಅದು ನಿನ್ನ ನೆನಪುಗಳನ್ನು
ಕುರಿತು ಬನ್ನಿಸಬೇಕು.
ನೀ ನಿಂತೆ ಹೀಗೇಕೆ ನಾಚಿ
ನನ್ನ ಕನಸುಗಳ ಮೇಲೆ ಕಲ್ಲನ್ನೆರಿ...
ನನ್ನ ಪ್ರೀತಿಯಾ ಕುಸುರಿ ನಾಚುತಿದೆ ಏಕೆ ....?
ನನ್ನ ಮೇಲಿನ ಕೋಪಕೋ
ಪ್ರೀತಿಗೋ ನಾ ಅರಿಯೇ.........
ಓ ಜೀವನ ಶಿಲ್ಪಿಯೇ...
ನಿನಗೆ ಕೊಡೆನು ಅವಕಾಶ..
ನನ್ನ ಪ್ರತಿಯೊಂದು ತಪ್ಪಿಗೂ
ನನ್ನಿಂದಲೇ ಉಳಿಯೇಟು...
ಒಂದೊಂದು ಏಟು
ನನ್ನ ತಪ್ಪಿಗೆ ನೀತಿಪಾಠ....
ಪಾಠ ಕಲಿತಾಗೆಲ್ಲ ಮೂಡುವ
ನನ್ನ ಸುಂದರ ಆಕೃತಿ...
ನೀನೇ ಬೆರಗಾಗುವೆ
ಸುಂದರ ಕೆತ್ತನೆ ನೋಡಿ...
ಬದುಕು ಬೇವು ಬೆಲ್ಲದ ಪಯಣ,
ಕಹಿಯಿಲ್ಲದ ಬೇವು
ಸಿಹಿಯಿಲ್ಲದ ಮಾವು
ಇರಲಾರವು
ಏಳುಬೀಳುಗಳ ನಡುವೆ ಸಾಗುತಲಿರಲಿ
ನಮ್ಮ ಈ ಪಯಣ,
ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳ ಮರೆತು
ಸಿಹಿ ನೆನಪುಗಳ ಸವಿಯುತ
ಸಾಗುವ ಎಂದೆಂದು
ನಮ್ಮ ಗುರಿಯ ತನಕ...